Nadmierne pocenie się może być bardzo uciążliwe. Nadmiar wydzielanego potu może utrudniać pewne czynności dnia codziennego oraz prowadzić do ograniczenia się lub co gorsza wycofania z aktywności społecznej i zawodowej.
Nadpotliwość to nic jak nadmierne, w stosunku do potrzeb termoregulacji organizmu, wydzielanie potu. Manifestuje się w różnych miejscach ciała, najczęściej pod pachami, na dłoniach, stopach lub narządach płciowych. Wpływ na to mają czynniki emocjonalne, psychospołeczne oraz genetyczne.
Produkcja potu zależna jest od układu nerwowego, zwłaszcza kontrolowana przez układ współczulny. Natomiast głównym neuroprzekaźnikiem regulującym pracę gruczołów potowych jest acetylocholina. Ten aspekt jest bardzo ważny w kontekście leczenia nadpotliwością.
W diagnostyce nadpotliwości niezbędne jest wykluczenie innych przyczyn organicznych nadpotliwości, dlatego podstawę rozpoznania stanowi zebranie dokładnego wywiadu lekarskiego. Wpływ na to mają różne czynniki np zaburzenia hormonalne – okres meno- lub andropauzy, ostre infekcje, nowotwory, choroby układu krążenia.
Gdy to możliwe, należy dążyć do wyeliminowania przyczyn nadmiernego wydzielania potu (np. lecząc chorobę podstawową lub modyfikując zaleconą farmakoterapię).
Do preparatów stosowanych w miejscowym leczeniu nadpotliwości należą:
- sole glinowo-cyrkonowe,
- siarczan glinu,
- 20-procentowy chlorek glinu w odwodnionym etanolu (dostępny bezrecepty).4.Leczenie nadpotliwości botoksem
Bolesność terapii nadpotliwości pachowej redukują miejscowe leki znieczulające, na bazie lidokainy. Roztwór toksyny botulinowej typu A wprowadza się przez śródskórne wstrzyknięcia. Poprawę (redukcję wydzielania potu) można zauważyć już po tygodniu od zabiegu.
Na pełen efekt leczenia nadpotliwości pach botoksem należy poczekać ok. 3 tygodni.
Inne zabiegi wykorzystywane w terapii nadpotliwością
Mikrofale na pocenie pod pachami Radiofrekwencja kontrolowana termicznie
